sepotong obrolan

Hari ini, pulang sekolah, obrolan jemuran ( maksud saya di dekat tempat jemuran )

Bapaksaya : besuk yen bapak wis pensiun, kamar bapak ibu pindah ing mburi iki

Saya : lha napa ?

Bapaksaya : ing kene nggak bising, cedhak kebon, cedhak dapur. Trus omah bagian ngarep kontraken

Saya : ( lah…sejak kapan anak ngontrak rumah bapaknya?? )

Tadi pagi, pas bangunin saya

Ibusaya : bangunlah, anakku. Sesungguhnya anak lemot nanti dapat pacar lemot juga

Saya :

Kemarin pulang les saya disodori segelas susu kedelai sama ibu saya

Ibusaya : ini hasil karya bapak

Bapaksaya : ( senyum bangga )

Ibusaya : nggak usah ngguya ngguyu. Wong brantaki dapur kok bangga

Bapaksaya : buk, aku nggak berantaki dapur, cuma menemukan salah satu cara susu kedelai tumpah

Saya : ( tiba tiba saya tau kenapa saya pinter ngeyel )

Hari minggu kemarin, saya pulang try out

Bapaksaya : kok dengaren akhir akhir iki jarang nonton?

Saya : nggggg….

Ibusaya : lha wis kaya bioskop ngono mosok isih arep nonton?

Saya :

Sore sore, lupa harinya

Saya : kok mundhut kaya ngeten, ngge napa, ib?

Ibusaya : dinggo ganti karpet cilik meditasi

Saya : hah? Mosok kaya ngeten?

Ibusaya : iyo, ngapa ta?

Saya : lha mbok nggih sik polos mawon

Ibusaya : jaman ibu cilik rung ana, saiki ibu pengen

Saya : ( yak, sepupu sepupu kecilku, silakan kalian bersaing dengan budhe kalian )

ini yang dibilang ibu saya buat alas meditasi

kalo menurut saya kaya karpet anak TK

Lupa kapan, di mall

Azzamadeksepupusaya : budhe, mosok niku mpun kaya mbah uti tapi pakaiane tesih kaya wong enom. Mboten patut

Ibusaya : lha ngapa t?

Azzamadeksepupusaya : kegenduten. Ibu ibu mboten patut pakaiane neko neko

Ibusaya : budhe iki nggak neko neko ya ayu

Saya : ( ampun dah! Narsisnya ibuku ini )

Lupa kapan

Saya : ib, meni-pedi mahal ta ?

Ibusaya : nggak, gratis malah

Saya : mosok ta, ib ?

Ibusaya : iyo, kana nggal ing mburi, nyuci pakaian dikucek kucek. Mengko kukumu kinclong

Saya : ( nyerah dah )